حریم شخصی

تو ماشین نشستم و منتظرم که حرکت کنه.کنار دستیم میتونه یه خانوم باشه که بیاد بشینه و من راحت و بی دغدغه در طول مسیرم به فکرهایی که مجال فکرکردن بهشون نداشتم رو مرور کنم،غرق بشم تو افکار خودم.اما....

اما اگر کنار دستیت یه آقا باشه قضیه یکم فرق میکنه.آدم محتاط تر میشینه و ایشونم سعی میکنه رعایت کنه!!وای به روزی که یه آقای مشکل دار کنارت بشینه.تصورشم آدمو اذیت میکنه.هر چی شما جمع و جور میشی اون خودشو رها میکنه.مشاهده شده بعضیا حتی با پشتی طرف مقابلو اشتباه گرفته!!!!!خیلی ریلکس لم میدن انگار نه انگار بیش از حد مجازشون دارن فضا استفاده میکنن.اینا به قول خودشون اصلا منظوری ندارن!!!!ما هم باور کردیم!!

یه سری فراتر از این حرفا هستن!!!ممکنه زیر لبی تا انتهای مسیر شماره ای رو صدها بار زیرزبونی براتون تکرارکنن!!!اینجور آدمها نه تنها اون آرامش درون ماشینی رو از بین میبرن بلکه یه سر دردی تزریق میکنن که فقط منتظری از اون فضا دوربشی.

البته عکس العمل ها متفاوته!!اکثر خانمها از ترس آبرو و شاید اینکه روشون نشه چیزی نمیگن و اون آقای به اصطلاح محترم کمال سوء استفاده رو میکنن از این سکوت!!!یه سری همونجا تذکر میدن و تا انتهای مسیر دیگه این درگیری رو ندارن!!!

شما از کدوم دسته هستید؟چقدر حریم شخصیتون براتون تو یه همچین فضایی مهمه؟؟

بهشت نوشت:خدایا مرا شخصیتی بخش که شایستگیِ بندگی آفریدگاری چون تو را داشته باشم.آمین